osadzony w areszcie

См. также в других словарях:

• aresztant — m IV, DB. a, Ms. aresztantncie; lm M. aresztantnci, DB. ów przestarz. «człowiek osadzony w areszcie; aresztowany» …   Słownik języka polskiego

• aresztant — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. aresztantncie; lm M. aresztantnci {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek zatrzymany i osadzony w areszcie; aresztowany {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• aresztowany — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos odm. jak przym. Ia, aresztowanyni {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek zatrzymany i osadzony w areszcie; aresztant : {{/stl 7}}{{stl 10}}Aresztowanego osadzono w celi. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień